Ozonoterapia
Ma silne właściwości utleniająco-katalityczne
w stosunku do krwi i tkanek
Po burzy na pewno nie raz czułeś/aś przyjemny, świeży zapach. To właśnie jest ozon. Piorun w czasie burzy jest niczym innym jak wyładowaniem elektrycznym. To właśnie wyładowanie elektryczne, które działa na tlen cząsteczkowy tworzy cząsteczki ozonu. Jest to mocno nietrwała cząsteczka i bardzo reaktywna. Czas półtrwania wynosi 20 minut. Ze względu na jej słabe wiązania, łatwo przekształca się w cząsteczkę tlenu, wyzwalając przy tym aktywny tlen atomowy i pewną ilość energii.
Ma silne właściwości utleniająco-katalityczne w stosunku do krwi i tkanek.
Form podania tlenu jest dość sporo. Można podawać go:
-
Dożylnie poprzez rozpuszczenie w soli fizjologicznej
-
Dożylnie poprzez specjalny zestaw w formie autohemioterapi ozonowanej
-
Bezpośrednio gazowej na powierzchnie skóry i ranny.
-
Bezpośrednio do jam ciała
Stosuje się go w przypadkach:
Zewnętrznie:
-
grzybic
-
owrzodzenia z powodu schorzeń naczyń żylnych
-
niegojących się lub trudno gojących się ran i odleżynach
-
oparzeń
-
ropni
-
czyraków
-
trądziku
-
opryszczce
Wewnętrznie:
-
zgorzeli gazowej
-
przetok
-
zakażeń kości
-
ropniach opłucnej
-
infekcjach wokół endoprotez
-
powikłaniach zakaźnych stopy cukrzycowej
-
stanach zapalnych i owrzodzeniach jelita grubego
-
stanach zapalnych zatok i ucha środkowego
-
owrzodzenia różnej etiologii
-
leczenie miażdżycy zarostowej kończyn dolnych
-
niedokrwienie różnej etiologii
-
pourazowe zapalenie kości, tkanek miękkich
-
choroby stawów tkanek okołostawowych (zwyrodnieniowe, zapalne)
-
infekcje beztlenowcowe
-
posocznica